مشخصات فردی و زندگینامه
نام:حیدر
نام خانوادگی:مظفری ورسی
تخصص ها:کلام ، تاریخ و سیره ، امامت و مهدویت

زندگی نامه

اینجانب حیدر مظفری ورسی در سال 1347 در کشور افغانستان، ولایت (استان) بامیان،  شهرستان ورس به دنیا آمدم. از آنجا که مناطق ما به واسطه برخی تبعیضات استبدادی حاکمان  طاغوت، که آموزش و پرورش را در مناطق خاص و در اختیار بعضی اقوام و مذاهب قرار داده بود، از وجود مدارس دولتی محروم بود ؛ بسیاری از فرزندان آن سامان از جمله بنده از تحصیل کلاسیک باز ماندیم که در این میان برخی از حسینیه های محلی به عنوان مدارس علمیه خودگردان، آن هم با برنامه های ابتدایی، تشکیل می گردید که اینجانب نیز از سن هشت سالگی در همان حسینیه محلی ، یادگیری قرآن کریم را آغاز نمودم. طبق برنامه تحصیلی که در این حسینیه ها وجود داشت، تحصیل تنها در سه ماه زمستان امکان پذیر بود و در باقی فصول سال باید در کنار بقیه اعضای خانواده به کار های کشاورزی می پرداختیم و بنده در زمستان 1355 که اولین سال شروع تحصیلم بود موفق به اتمام دوره قرائت و روخوانی قرآن کریم شدم و در همان زمان بخشی از کتاب معراج السعاده مرحوم نراقی را، که جهت آشنایی با قرائت کتب فارسی بود، با موفقیت گذراندم. از آن تاریخ تا سال 1358 مانند سایر افراد در زمستان ها و در حسینیه ها به صورت تمام وقت و در باقی فصول به گونه غیر رسمی و پاره وقت تا حد آشنایی مختصر با ادبیات عرب (صرف و نحو) تحصیل نمودم.

در سال 1358 با آغاز جهاد مردم افغانستان بر علیه حکومت کمونیست، زمینه های تحصیل به کلی از بین رفت و تمام فکر و اندیشه مردم و روحانیون به جنگ و جهاد مشغول شد و دیگر از حسینیه هایی که برای تعلیم و تعلم استفاده می شد خبری نبود. ( که به عقیده نگارنده همین تعطیلی مدارس علمیه ، هر چند که خیلی ایده آل هم نبود، سبب شد که مردم از فرهنگ اصیل اسلامی که ضامن بقای یک انقلاب است جدا گردیده و یک انقلاب صد در صد اسلامی با آن عظمت پس از پیروزی در برابر شوروی و خودفروختگان داخلی شان به میدان منازعه و قدرت طلبى تبدیل شد و نتیجه تلخ آن نیز متاسفانه در شرایط فعلی در افغانستان به وجود آمده است.) سرانجام با از بین رفتن زمینه تحصیل در افغانستان، با تشویق پدر و مادرم در سال 1360 برای ادامه تحصیل به جمهوری اسلامی ایران آمدم و به محض ورود به شهر مقدس قم،  شروع به تحصیل علوم اسلامی نمودم که متاسفانه، به جهت نداشتن راهنمای دلسوز و نا آگاهی نسبت به برنامه های حوزه، بیش از 4 ماه دوام نیافت.

 پس از ترک تحصیل به افغانستان برگشتم تا اینکه دوباره در سال 1364 به ایران آمدم. این بارنیز  با اندک پولی که در مدت 6 ماه کار کردن در ایران پس انداز کرده بودم، شروع به تحصیل نمودم و تا سال 1367 به طور غیر رسمی و بدون شهریه درس را ادامه دادم تا اینکه در سال 1367 با شرکت در آزمون مرکز جهانی علوم اسلامی و پذیرفته شدن از طرف آن مرکز ، برنامه های تحصیلی و علمی خود را در دو بخش ذیل آغاز نمودم:

الف) برنامه های اصلی: طبق قانون تحصیلی مصوب از طرف مرکز جهانی علوم اسلامی در آن زمان از ادبیات عرب آغاز نمودم و تا سال 1375 سطوح عالیه را طبق برنامه مرکز مذکور، به پایان رساندم که اساتید مشهور اینجانب در این دوره آقایان: شماعی، فاضل لعلی در ادبیات عرب، آیت الله صالحی «مدرسی»، محمدی خراسانی و حسینی بوشهری و مرحوم وجدانی فخر در سطوح متوسطه و مرحوم استاد پایانی و اعتمادی در سطوح عالیه می باشند. درسهای خارج فقه و اصول را از محضر آیات عظام مرحوم فاضل لنکرانی قده، مکارم شیرازی و آیت الله سبحانی استفاده نموده که تا هنوز نیز ادامه دارد. طبق برنامه مصوب مرکز جهانی در سال 1383 با شرکت در سال ششم امتحانات خارج فقه و اصول از این مرکز فارق التحصیل شدم .

و همچنین هم زمان با تحصیل درموارد فوق، در دوره های ذیل نیز شرکت نموده و با موفقیت به اتمام رساندم :

1 )  دوره تربیت مربی کودک و نوجوان در دفتر تبلیغات اسلامی

2)  دوره تربیت مربی اخلاق در مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (قدس سره)

3) دوره کارشناسی ارشد،  در رشته امامت پژوهی در مدرسه تخصصی امامت.

ب) برنامه و فعالیت های جنبی: در این بخش از تحصیلات مبنای بنده بر این بود که با توجه به شرایط فعلی، نیازمندی های علمی و کاربردی یک روحانی هیچ گاه تنها با خواندن فقه و اصول و آموزش های تئوری برآورده نمی شود ؛ بلکه جهت بازدهی مطلوب نیاز به کارهای عملی و کاربردی است و بر همین اساس همیشه در کنار تحصیل علوم حوزوی، به دنبال فعالیت های پژوهشی و تألیفی نیز بودم که در این زمینه از کلاسهای روش تحقیق دفتر تبلیغات اسلامی و مرکز ادبی حوزه بهره های فراوان بردم و از سال 1375 به بعد مطالعات در تاریخ اسلام را با جدیت پایه ریزی نمودم  که از مشاوره ها و برخی برنامه های آموزشی  اساتید ارجمند جواد محدثی و جعفر الهادی استفاده های فراوان در این زمینه بردم که حاصل آن تلاش ها ، چاپ چندین کتاب و مقاله می باشد که برخی از آنان به قرار ذیل می باشد:

1) مادران چهارده معصوم ، چاپ معاونت پژوهشی مرکز جهانی علوم اسلامی، 1382.

2) در جستجوی حق (نگرشی در چهار زمامدار پس از رسول خدا(ص)، چاپ معاونت پژوهشی مرکز جهانی علوم اسلامی،1384.

3) ذکر و یاد خدا در قرآن و سنت(بررسی آسیب ها و راه کارها) ، انتشارات مهر امیرالمومنین(ع) ، چاپ اول 1386، چاپ دوم 1387.

4)  نگرانی های پیامبر (ص)، انتشارات دلیل ما ، 1387.

5) نقش تربیتی مرگ اندیشی در آثار اسلامی، مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیمای قم ، آماده چاپ.

و نیز کتاب دیگری در انتشارات دلیل ما  در دست چاپ است که امید می رود به زودی وارد فضای فرهنگی گردد.

علاوه بر چاپ کتابهای مذکور چندین مقاله در ماهنامه ها و فصل نامه های گوناگون در کابل و ایران به چاپ رسیده است که در بخش مقالات فهرست شده است.